nonimma auff m komposzt
hatt man seyne rue
gezz spukt der uklatsch um mich rumm
vnnt läst mich nich in friedn
vnt gehth mirr auff n sänkel
vnnd qwazct mich ann und kommd mir dumm
ich wil do blosz in ru’e yammern
wat kan darann’so schwär denn seyn
mich dryckt mein mißtgeschik
man greifft mich an man stellt mir fallen
man macht mich vonn der seythe ann
ich hett so gern n stryck
meyn leben fiell in scherben · gleichwie meinn dówes licht
das find’ich nich in ordtnung · gantz echt und wyrklich nichd